“วิกเตอร์ ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว” ใบหม่อนเดินมาหาวิกเตอร์ที่กำลังนอนดูหนังอยู่บนโซฟา เขายังไม่ใส่เสื้อ มีเพียงกางเกงยีนตัวเดียวเท่านั้นที่ห่อหุ้มร่างกาย
เมื่อได้ยินเสียงเธอเขาก็หันมามอง ใบหม่อนใส่ชุดนักศึกษาชุดเดิมไม่ใช่ชุดนอนที่เขาสั่งให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้ วิกเตอร์คิ้วขมวด เขาถูกขัดใจอีกแล้ว ทำไมยัยคนนี้ถึงได้พูดยากพูดเย็นขนาดนี้
เขาลุกขึ้นมานั่งแล้วก็พูดกับเธอ
“ทำไมไม่ใส่ชุดนอน!”
“ฉันจะกลับบ้าน…” ใบหม่อนพูดเบาๆ
วิกเตอร์ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปหาเธอ
“ไม่กลัวพวกนั้นไปดักรอที่บ้านเหรอ” วิกเตอร์เดินตรงเข้าไปหาทำให้เธอต้องถอยหลังเพราะเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น
“ไม่กลัว!”
“…ครั้งนี้ฉันตามไปช่วยไม่ทันนะ” เขาเข้ามาใกล้มากขึ้น ใบหม่อนถอยหลังไปเรื่อยๆ จนชนขอบโต๊ะ
“ฉันขอกลับบ้านได้ไหม~” ใบหม่อนเสียงอ่อย
“ได้สิ ฉันไปส่งก็ได้…”
“…ฉันกลับเองได้”
“เสื้อเธอมันสกปรกแล้วรู้ไหม” ชายหนุ่มไม่ได
