ทาเลียยืนมองดูชายหญิงทั้งคู่ยืนคุยกันด้วยความโกรธแค้น เธอกำลังจะเดินเข้าไปหาวิกเตอร์อยู่แล้วตอนที่ใบบัวเดินมา
เธอเป็นคนคอยเขียนจดหมายส่งไปหาเขา เธอเป็นคนวาดรูปส่งไปให้ เธอเป็นคนแต่งกลอนให้เขา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าใบบัวจะสวมรอยเป็นเธอไปแล้ว
เธอเห็นแววตาของวิกเตอร์ แววตาที่อ่อนโยนขึ้นเมื่อรู้ว่าใบบัวเป็นคนส่งจดหมายถึงเขา แสดงว่าเขาเริ่มมีใจให้เจ้าของจดหมายนั่น
ทาเลียกำลังจะเดินเข้าไปเปิดโปงทว่าคุณแม่อธิการก็รั้งเธอเอาไว้เพื่อให้เธอไปช่วยงาน
หลังจากวันนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ดูเหมือนว่าจะคืบหน้าไปมากกว่าเดิม ทาเลียพยายามพูดให้ใบบัวยอมรับ แต่ใบบัวก็ไม่ยอมรับ เธอหาว่าทาเลียคิดเข้าข้างตัวเอง
ฟางเส้นสุดท้ายขาดลงเมื่อใบบัวบอกว่าเธอจะถามวิกเตอร์ออกไปตรงๆ ว่าคิดยังไงกับเธอและทาเลีย วิกเตอร์ไม่รู้ว่าทาเลียซ่อนอยู่ในห้องด้วยตอนที่ใบบัวถาม
ทั้งสองกำลังนั่งเหยียดขาอยู่ในห้องเก็บของด้วยกัน ใบบัว
