ใบหม่อนนั่งถอนหายใจบนโซฟาก่อนจะลุกไปใส่กางเกง ในเมื่อเจ้าของห้องเดินหนีไปซะขนาดนั้นเธอจะอยู่ทำไม
“จะใส่ทำไม? เดี๋ยวก็ถอดอีก” เขาพูดขึ้นเมื่อเดินออกมาเห็นว่าเธอกำลังแต่งตัว
ใบหม่อนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของเขา
“….ก็นึกว่านายอยากพักผ่อน ฉันเลยจะกลับ”
“…มานี่สิ” เขาเรียกเมื่อเห็นว่าเธอแต่งตัวเสร็จแล้ว
“อะไร” เธอยอมเดินเข้าไปหาเขาอย่างว่านอนสอนง่าย
“ให้” เขาพูดแล้วก็ยื่นกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินให้เธอ
“อะไร”
“ก็เปิดดูสิ”
ใบหม่อนรับกล่องมาเปิดดู แล้วก็พบว่ามันคือสร้อยพร้อมจี้ที่สลักตัวอักษรตัววี
“นายให้ฉันเหรอ?” ใบหม่อนถามพร้อมหรี่ตามองอย่างไม่แน่ใจ
“ใช่ ชอบไหม?”
“เฉยๆ”
“เฉยๆ?”
“…ล้อเล่นน่า ชอบสิ… นายให้ฉันจริงๆ เหรอ? ให้ทำไมอ่ะ” ใบหม่อนยังมิวายสงสัย
“ให้แฟนไง ก็เธอเป็นแฟนฉัน… มะเดี๋ยวใส่ให้” ว่าแล้วเขาก็ดึงเธอให้เข้ามาแนบชิดตัวก่อนจะจับเธอหันหลังเพื่อเขาจะได้ใส่สร้อยให้
“นายให้ฉันจ
