“ลิเดีย...ขอบคุณนะ” เอวากอดลิเดียที่เพื่อนอุตส่าห์เป็นฝ่ายเดินทางมาหาเธอ เอวาติดต่อกับลิเดียเมื่อหลายวันก่อน ก็อย่างที่บอกครูสไม่ได้กักตัวเธอเขาเพียงแค่ไม่ให้เธอมีโทรศัพท์ รวมถึงถ้าเธอจะหายไปจากชีวิตเขาและเดม่อนครูสก็คงไม่รู้สึกอะไรไปกว่าความเปรมปรีด์ “ฉันไม่ได้มาคนเดียว” เอวาเบิกตากว้างพร้อมรอยยิ้มกว้าง เมื่อเธอเห็นเซนยืนอยู่ด้านหลังไม่ไกลมาก “สวัสดีครับเอวา” “ขอบคุณมากนะคะ” “อย่าได้เกรงใจครับ เราไปนั่งคุยกันดีกว่าครับ” เอวาเดินนำไปยังร้านอาหารที่มีห้องส่วนตัวและทั้งสามก็เริ่มกันทันที เอวารับเอกสารที่เซนนำมาให้ ตั้งแต่หมายศาลที่เธอได้รับและบอกให้เธอแต่งตั้งทนายหลังจากที่ทนายของครูสยื่นคำร้องเรื่องของเดม่อน ซึ่งก่อนการเดินทางเอวาได้เซ็นเอกสารล่วงหน้าไว้ให้กับเซนไว้แล้ว และเซนได้ทำตามขั้นตอนเขาได้ยื่นเอกสารกลับ ยอมรับข้อเท็จจริงตามคำร้องของครูส และเธอยืนยันที่จะไม่เซ็นสิทธิการเลี้ยงดูเ