BAD FRIEND #25
-2 เดือนต่อมา-
เดียร์ยืนมองภาพของหญิงสาวคนหนึ่ง ก่อนจะวางช่อดอกไม้แล้วนั่งลงด้วยแววตาเศร้าๆ “แม่..”
เดียร์ยกมือลูบรูปของผู้เป็นแม่ด้วยรอยรอยยิ้มเศร้าๆ “เป็นยังไงบ้างคะ แม่คอยมองเดียร์อยู่บนนั้นใช่มั้ย”
เดลมองหญิงสาวด้วยแววตาเป็นห่วง ก่อนจะยกไปมือลูบหัวอย่างปลอบโยน
“แม่ไม่ต้องห่วงนะ เดียร์สบายดี เดียร์..เข้มแข็งขึ้นเยอะกว่าเดิมมากแล้วนะ” ก่อนน้ำตาจะไหลออกมาช้าๆ “แม่ไม่ต้องเป็นห่วงเดียร์แล้วนะ พักผ่อนให้สบาย”
“ไม่เป็นไร” เดลดึงหญิงสาวเข้ามากอด “ไม่เป็นไรนะ”
เดียร์ซุกหน้าลงบนอกแกร่งก่อนจะค่อยๆปาดน้ำตาบนหน้าแล้วส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม “ไปกันดีกว่า” พร้อมกับหันไปมองที่รูปของแม่เล็กน้อย “เดียร์ไปก่อนนะแม่ เดี๋ยวเดียร์จะมาเยี่ยมอีกนะ” ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปที่รถ
ตึกตัก ตึกตัก
กึก!
เดียร์ชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นดิลกถือดอกไม้ช่อใหญ่เดินสวนเข้ามา “ไปกันเถอะเดล”
“ขอคุยด้วย
