เมฆไม่ได้ตอบอะไร ได้ฟังที่ลุงมั่นบอกแล้วคนขี้สงสัยก็เดินยิ้มกริ่มออกไปกินข้าวอย่างอารมณ์ดี ขณะที่ในสมองยังครุ่นคำนึงถึงแต่ใบหน้าสะสวยของคุณนายจำปาที่เพิ่งมีโอกาสได้เห็นหน้าชัดๆ เมื่อครู่นี้
น่าแปลกที่เมฆไม่สามารถสลัดภาพรอยยิ้มอย่างมีจริตของคุณนายออกไปจากสมอง ชายหนุ่มพยายามตีความหมายว่าคุณนายกำลังส่งสารอะไรสักอย่าง…
หรือว่า…?
บ้าจริง… เมฆตำหนิตัวเองที่ปล่อยให้ความคิดล่องลอยไปถึงเรื่องนั้น แต่ท่าทางตกใจและสายตาของคุณนายที่จับจ้องอยู่กับแก่นกายของตนด้วยความตื่นตะลึงเมื่อครู่ ก็ทำให้ชายหนุ่มอดครุ่นคิดไม่ได้ว่าคุณนายอาจจะเหงาหรือเปล่า?
วันรุ่งขึ้น บางอย่างดลใจให้เมฆมาอาบน้ำที่เดิม และวันนั้นคุณนายก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งอย่างที่เขาคาดว่าจะได้เจอ ทว่าครั้งนี้จำปาไม่ได้เดินลึกเข้ามาเหมือนคราวก่อน เมฆจึงเป็นฝ่ายเดินออกไปทักทายหล่อนถึงรถกอล์ฟที่จอดเอาไว้ข้างทาง
“อากาศดีนะครับคุณนาย”
เมฆชวน
