เช้าต่อมา มหาวิทยาลัยเทคนิค A
"นังชะนีทำไมเบสถึงลาออก?" จินถามอย่างร้อนรนเมื่อวาดฝันเดินมานั่งที่เก้าอี้เรียน
“ลาออกเหรอ!?” วาดฝันเบิกตากว้างเมื่อได้ยิน
“เธอไม่รู้เหรอ ได้ยินว่าให้ลูกน้องมาลาส่วนตัวเบสไม่ได้มา ลือกันทั้งวิทยาลัยว่ากลับญี่ปุนไปแล้ว” กอฟอธิบายให้วาดฝันฟัง
“...”
วาดฝันอึ้งเเละช็อกอย่างหนัก เพราะเมื่อวานเธอกับเบสยังคงอยู่ด้วยกันอยู่เลย เธอพยายามโทรติดต่อแต่เหมือนหมายเลขถูกระงับหรือยกเลิกไปแล้ว ทำเอาหัวใจสั่นระริกฃ
วาดฝันยืนบนดาดฟ้าที่เคยยืน เธอหลับตารับลมแรงแต่จู่ๆ ฝนก็เทตกลงมา
ซ่าาาา
“ฮื๊อออ ฮึก”
"ทำไมต้องทิ้งฉันด้วย ตลอดเวลาที่ผ่านมานายไม่เคยจริงจังกับฉันเลยจริงๆ ใช่ไหม ฮืออออ" วาดฝันร้องไห้อย่างหนัก น้ำตาไหลปนกับสายฝนที่ตกกระหน่ำจนตัวเธอเปียกปอนขณะที่ยืนนิ่งอย่างสิ้นหวัง
ญี่ปุ่น
"ดูเหมือนแกจะเริ่มฉลาดขึ้นมาเเล้วสินะ! แต่อีเด็กนั่นคงสำคัญมากจริงๆ ถึงทำให้แกเลือกที
