ตอนเย็น บ้านทอฝันในกรุงเทพฯ
ไทเดินออกมาจากห้อง เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว เขาหยิบกุญแจรถ หันไปถามหลานชายที่กำลังนั่งง่วนอยู่กับกระเป๋าเป้สีฟ้าใบเล็ก
“อคินครับ เตรียมตัวหรือยัง จะได้ไปห้างกัน”
อคินหันมายิ้มตาหยี
“พร้อมแล้วฮะอาไท!”
เด็กชายวัยสามขวบสวมเสื้อยืดลายไดโนเสาร์ กางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบคู่เล็ก หมวกแก๊ปเอียงนิด ๆ เพิ่มความทะเล้น เขาสะพายกระเป๋าเป้ใบจิ๋วไว้แน่นบนหลัง แล้วชูมือขึ้นให้ดูของที่เตรียมไว้
“อคินเอานมใส่กระเป๋าแล้วนะฮะ แล้วก็ขนมปังด้วย… เผื่อหิวระหว่างทาง!”
ไทหัวเราะ
“เก่งมากครับลูกพี่ เตรียมตัวดีกว่าอาไทอีก”
ไทโน้มตัวไปจัดหมวกให้ตรง ยิ้มเอ็นดูขณะมองใบหน้าที่ถอดแบบทอฝันมาเป๊ะ
ไทพูดต่อเบา ๆ
“อาไทขออีกอย่างนะครับ ถ้าไปถึงห้างแล้ว อย่าวิ่งหลุดมืออาไทล่ะ คนเยอะ เดี๋ยวหลงรู้มั้ย?”
อคินพยักหน้ารัว ๆ)
“ฮะ อคินจะจับมืออาไทแน่น ๆ เลย ไม่ปล่อยเลย!”
ไทยิ้มเต็มหน้า ยื่นมือไป
