1 ชั่วโมงผ่านไป
ณ ห้องทำงานส่วนตัวของซีโร่
แสงไฟในห้องทำงานสลัวลง ทอฝันนั่งตรงข้ามกับพ่อ สีหน้าของเธอนิ่งเรียบเหมือนทุกครั้ง แต่ในดวงตากลับมีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป
“พ่อคะ…” เธอเริ่มพูดเสียงเบา
ซีโร่ละสายตาจากเอกสารในมือ มองหน้าลูกสาวทันที เพราะรู้ว่าเมื่อทอฝันเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงแบบนี้ แปลว่ามีบางเรื่องสำคัญ
“พ่อมีสาขาใหม่เปิดที่ต่างจังหวัด ให้หนูไปช่วยไหมคะ”
ซีโร่เลิกคิ้วทันที แปลกใจอย่างเห็นได้ชัด
เขาเคยเกริ่นเรื่องคลับใหม่ในจังหวัดท่องเที่ยวทางเหนือกับทอฝันเมื่อนานมาแล้ว
แต่ตอนนั้นเธอบอกว่าไม่อยากไป อยากอยู่ดูแลกิจการใกล้ชิดพ่อ
“หืม? ลูกว่าไงนะ” ซีโร่ถามกลับด้วยน้ำเสียงแฝงความสงสัย
“เรื่องเรียนล่ะ?”
ทอฝันสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนตอบอย่างมั่นคง
“คือ… ช่วงนี้มหาวิทยาลัยเปิดให้สมัครเรียนออนไลน์ได้แล้วค่ะ หนูจะลงเรียนแบบนั้น”
เธอเว้นช่วงเล็กน้อย ก่อนเอ่ยอีกประโยคอย่างหนักแน่น
