ณ Zero One Club ห้องรับรองพิเศษชั้นบนสุด
บรรยากาศเงียบงัน มีเพียงเสียงกรรไกรตัดผ้าพันแผล และเสียงลมหายใจของทอฝัน
หญิงสาวนั่งนิ่ง ปล่อยให้หมอส่วนตัวทำแผลบริเวณขมับโดยไม่ปริปากบ่นแม้แต่น้อย
ผ้าขาวสะอาดที่พันศีรษะเริ่มซึมเป็นสีชมพูอ่อน ๆ ของเลือด
ข้างกายคือซีโร่ที่นั่งนิ่งไม่ต่างกัน ใบหน้าคมเข้มของเขาขึงเครียด สายตาจับจ้องที่แผลของลูกสาวราวกับจะทะลุไปถึงคนที่ทำให้เธอบาดเจ็บ
“พ่อ… อย่าโกรธเลย”
ทอฝันพูดขึ้นเบา ๆ ทั้งที่ยังไม่ทันหายชา
“มันผ่านไปแล้ว หนูโอเค”
ซีโร่หันมามองเธอช้า ๆ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ เยือกเย็น แต่หนักแน่น
“คนที่กล้าทำลูกพ่อเลือดออก… ไม่ควรได้ใช้ชีวิตปกติอย่างมีความสุข”
“พ่อ...”
ยังไม่ทันที่ทอฝันจะพูดจบ ซีโร่ก็หันไปสั่งลูกน้องที่ยืนรออยู่นิ่ง ๆ ตลอดเวลา
“ไปจัดการตามพ่อของน้ำตาลมา”
“ในเมื่อเลี้ยงลูกไม่ได้ ก็ควรรับรู้สิ่งที่ลูกตัวเองทำไว้”
ลูกน้องพยักหน้าแล้วหายไปอย
