วิทยาลัยเด็กช่าง
"อะไรนะ น้องริบบิ้นหายไปเหรอ" เมื่อกันต์เล่าให้ริวฟัง น้ำเสียงของเพื่อนก็ตกใจ "แล้วหายไปไหน เป็นไปได้ไง ปกติน้องมันตามมึงต้อยๆ"
"ไม่รู้สิ ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบกลับ โทรไปก็ไม่รับ หรือกูไปทำอะไรให้เคืองใจอีกวะ"
"รู้ตัวหรือเปล่าว่าตอนนี้มึงแคร์น้องมันมาก"
"กูเปล่า!"
"มึงไม่ต้องมาปากแข็งเลยไอ้ห่า ไม่อย่างนั้นมึงจะเป็นเดือดเป็นร้อนมาปรึกษากูเรื่องนี้ทำไม ปกติมึงสนใจผู้หญิงคนอื่นเสียที่ไหน"
ริวนั่งหน้าคิ้วขมวดในระหว่างที่อาจารย์ไม่มาสอน กันต์คงพยายามส่งข้อความไปถามไถ่ว่าทำไมถึงหายไป แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับ กระทั่งเวลาพักเที่ยง
"มึงไปหาน้องมันที่มหาวิทยาลัยบ่อยเดี๋ยวก็อึดอัดตายหรอก ปล่อยให้น้องมันมีชีวิตตัวเองบ้าง อีกอย่างเรียนปีหนึ่งคงมีกิจกรรมให้ทำเยอะ" ริวแสดงความคิดเห็น
"มีกิจกรรมเยอะถึงขนาดไม่ยอมตอบข้อความกูเนี่ยนะ เหอะ ฟังไม่ขึ้น"
"กูถามจริงๆ นะ มึงมีอะไรกับน้องริบ
