เมื่อมาถึงบ้าน กันต์ก็ดึงแขนริบบิ้นเข้าไปด้านใน เขาเหวี่ยงตัวเล็กลงไปนั่งตรงโซฟา ก่อนที่จะยืนเท้าสะเอวจ้องมองหน้าพร้อมส่งสายตาดุดัน "เป็นบ้าหรือไง ถึงไปยอมให้พวกมันหอมแก้มแตะเนื้อต้องตัวขนาดนั้น!" "หนูโตแล้วจะทำอะไรก็ได้ค่ะ" "นี่เหรอที่บอกว่าโต เหอะ เป็นเด็กสิ้นคิดเสียมากกว่า" "หนูก็แค่เหนื่อย อยากหาอะไรทำ หนูแค่อยากจะลืมว่าหนูชอบพี่ หนูจงใจที่จะไปร้านเดียวกับพี่ เพื่อจะทำให้พี่รู้ว่าหนูไม่สนใจพี่ก็ได้" "เป็นวิธีเรียกร้องความสนใจของเธอสินะ" ดวงตาของเขายังคงแข็งทื่อ ตัวเล็กที่ดื่มแอลกอฮอล์ไปพอสมควรพวงแก้มแดงระเรื่อ แววตาคล้ายคนจะร้องไห้เมื่ออีกฝ่ายกล่าวดุ เมื่อเขาเห็นถึงความอ่อนแอจึงผ่อนอารมณ์หงุดหงิดลง "ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก" เสียงของกันต์พูดหนักแน่น "เข้าใจไหม" "หนูมีสิทธิ์ไม่เข้าใจด้วยหรือคะ ฮึกกก" "ฉันไม่ชอบผู้หญิงอ่อนแอ" "แล้วพี่จะให้หนูทำยังไง ทำทุกอย่างพี่ก็ไม่สนใจ ตลอดเ