บทที่ 27
เจ็บพอยัง..นังพาย
“แพตเป็นอะไร”
ต้าหมิงเข้ามาหาร่างสมส่วนที่กำลังยืนร้องไห้ แพตตี้ปิดหน้าสะอื้นตัวโยนจนเขาทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าจะปลอบอย่างไรดี
“เตจะถอนหมั้นกับแพตแล้ว เขาไม่แคร์แพตเลย เขารักคนอื่น..อึก ฮือ” แพตตี้พูดด้วยใบหน้าที่นองน้ำตา
“หมิงว่าเราไปคุยกันที่อื่นเถอะนะ คุยที่นี่คงดูไม่ดี แพตเช็ดน้ำตาก่อนหมิงยังไม่ได้ใช้” ต้าหมิงยื่นผ้าเช็ดหน้าแบรนด์หรูให้หญิงสาวเพราะน้ำตาของเธอยังไหลไม่หยุด
ภาพตรงหน้าช่างบีบหัวใจเหลือเกิน ทำไมเตวินทร์ถึงได้ทำร้ายแพตตี้ได้ลงคอมันน่าจะมีทางออกที่ดีกว่านี้ ถึงเขาจะรักแต่ก็ไม่อยากเห็นเธอเสียใจเพราะถูกถอนหมั้น
“แพตขอร้องนะหมิง..ช่วยพูดกับเตให้หน่อย แพตไม่อยากถอนหมั้น แพตเจ็บมากจริงๆนะ ฮึก ฮือ” แพตตี้ไม่รับผ้าเช็ดหน้าแต่กลับกุมมือข้างหนึ่งของต้าหมิงไว้เขย่าไปมาเหมือนคนขาดสติ
“แพตอย่าร้องเลยนะ”
ในที่สุดต้าหมิงก็ทนไม่ไหวยกมืออีกข้างขึ้นเช็ดน้ำตา
