บทที่ 53
เชี่ยแล้ว
แกร็ก~
เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับใครบางคน สายตามองมายังหนุ่มสาวที่บรรเลงเพลงรักอยู่ในความมืดสลัว
เดซี่เดินโซเซตาปรือ ความจำครั้งสุดท้ายคือกำลังช่วยพะพายออกจากเทน เสียงครวญครางของหญิงชายที่ดังอยู่ในห้องนอนที่มีเพียงแสงสลัวทำให้เดซี่ขมวดคิ้ว พยายามเพ่งตามองไปยังเตียงนอนแต่อาการบ้านหมุนก็กลับมาเล่นงานอีกครั้ง ทำให้เธอทรุดตัวลงจากนั้นก็นอนแผ่หราอยู่ตรงปลายเตียงใหญ่ที่กำลังเกิดศึกพิศวาสอันดุเดือด
“นังพาย แกเป็นอะไร อื้ม แกเจ็บเหรอ?”
เดซี่พูดได้แค่นั้นก็หลับตาลงเพราะเวียนศีรษะทุกอย่างโคลงเคลงแต่ก็ได้ยินเสียงครวญครางตลอด รับรู้ได้เลือนลางแต่มั่นใจว่าพะพายกำลังถูกกระทำบ้างอย่างถึงได้ร้องโหยหวนจะว่าเจ็บก็ไม่ใช่ จะว่ามีความสุขก็ไม่เชิง
และในที่สุดเดซี่ก็ทนความเมาไม่ไหวหลับใหลไปด้วยความกังวล แต่ก็สะดุ้งตื่นเป็นระยะเพราะเสียงครางของหนุ่มสาวที่อยู่บนเตียงดังอยู่เป็
