ตอนที่ 29
“เชิญคุยไปเถอะ ฉันขอไปเต้นก่อนดีกว่า ห่างหายผับเมืองไทยไปตั้งนาน” แคเธอรินขอตัวจากกลุ่มเพื่อน ส่วนฐากูลหลังจากสุดเขตกลับไปก่อนเพราะไม่มีอารมณ์ เขาก็เดินเข้าหาว่าที่คู่หมั้นที่กำลังเต้นรำอย่างสนุกสนาน
“นี่คุณ” แคเธอรินหันไปแหววใส่คนที่จับเอวเธอจากด้านหลัง แต่พอหันไปก็ต้องชะงักคำพูดไว้แค่นั้น เพราะสายตาคมกริบที่มองมาอย่างเอาเรื่องของชายหนุ่ม
“ว่าไงครับ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ผมยังไม่ได้ยินคำด่าเพราะ ๆ จากคุณเลย” ฐากูลกระซิบข้างหู เพราะเสียงเพลงที่ดังสนั่นจนกระจกบาง ๆ แตกได้อย่างสบาย
หญิงสาวสะดุดกับสรรพนามที่เขาใช้แทนตัวเอง ผมงั้นหรือ เมื่อก่อนเห็นพี่อย่างนั้น น้องแคทอย่างงั้นน้องแคทอย่างงี้
“โรคจิตเหรอไง อีตาบ้า” แคเธอรินก่นด่าอย่างโมโหกับการกระทำล่วงเกินของชายหนุ่ม
“ค่อยหายคิดถึงหน่อย” ฐากูลแกล้งถอนหายใจดัง ๆ แต่แคเธอรินยังคงขึงตาใส่อย่างไม่เล่นด้วย
“เสร็จแล้วไปไหนต่อกันดี” เข
