ตอนที่ 38
สุดเขตคว้าข้อมือของสิริภัทรเมื่อเธอจะวิ่งออกจากห้องแล้วตวัดทีเดียวร่างบางก็นอนลงบนเตียงนุ่ม เขารีบล็อคข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้ ใบหน้าหล่อเข้มก้มลงสบตากับดวงตาคู่สวยที่จ้องตอบอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ปล่อยนะ....” สิริภัทรพูดได้แค่นั้น เพราะสุดเขตกดริมฝีปากจูบลงมาอย่างรวดเร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัว
ตอนแรกเขาคิดว่าจะลงโทษเธอเสียหน่อยที่ทำให้เขาขวัญเสียตั้งหนึ่งเดือน แต่ตอนนี้ความหอมหวานที่ไม่ได้ลิ้มรสมานานแสนนาน ทำเอาเขาหัวหมุนเคว้ง และเอียงใบหน้าเล็กน้อยเพื่อสัมผัสกับริมฝีปากที่กำลังสั่นระริกได้ถนัดยิ่งขึ้น
สุดเขตถอนริมฝีปากออกอย่างยากเย็น แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือลูบริมฝีปากของสิริภัทรที่แดงก่ำ ความโกรธที่ถูกเธอหลอกมลายหายไป เหลือก็แต่ความรู้สึกที่เหมือนกับได้หัวใจคืนมาอีกครั้ง
“ไหน...ขอพี่ฟังคำแก้ตัวสวย ๆ หน่อย...ถ้ามันฟังขึ้น...พี่จะปล่อย...แต่ถ้าไม่...” เขาทิ้งคำพูดไว้แค่นั้นปล่อ
