ตอนที่ 22
ดลภพมองเธอด้วยแววตาที่ลึกซึ้งขึ้น เขารู้สึกถึงความรับผิดชอบที่มากขึ้น และความปรารถนาที่รุนแรงขึ้นในคราวเดียวกัน
“ผมขอพิสูจน์หน่อยนะ...ที่รัก” เขาเอ่ยเสียงพร่ากระซิบข้างใบหูเธอ
“อื้อ...ไม่เอาค่ะคุณดลย์!!!!” อิงฟ้าขอร้องเสียงสั่นไหว เธอเชื่อในสัญชาตญาณว่าเขาจะไม่ทำร้ายเธอ แต่ก็อดกลัวไม่ได้กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
“อย่าดื้อสิครับ มันไม่ได้เจ็บอย่าที่คุณกลัวหรอกน่า” ดลภพปลอบเธออย่างอ่อนโยน แต่แววตาของเขากลับเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
“เอาไว้วันหลังได้ไหมคะ ฉันไม่ได้เตรียมใจเอาไว้เลย” อิงฟ้าพยายามหาข้ออ้างสุดท้าย เธออยากจะชะลอเวลานี้ออกไปอีกนิด ดลภพหัวเราะในลำคอ
“อย่ากลัวไปเลย ผมรับรองว่ามันจะไม่เจ็บ”
“คุณไปพูดหลอกเด็กเถอะค่ะ ครั้งแรกใครไม่เจ็บบ้าง!”
“คุณรู้มั้ยว่า...เพื่อนคุณปล่อยยางรถผม” เขาหาเรื่องมาข่มขู่...เพื่อให้เธอยินยอม อิงฟ้าถึงกับอึ้ง ไม่รู้ว่าดลภพรู้เรื่องนี้ได้อ
