เช้าวันต่อมา หลังจากอนันตาไปส่งลูกด้วยความสะดวกสบายจากการมีรถยนต์ส่วนตัวไปส่งที่โรงเรียนวัดฉิมพลี ทั้งหมดเป็นคำสั่งจากโคล์ที่ส่งเอ็ดเวิร์ดมาเป็นคนขับรถให้เธอและลูก อนันตารู้ว่าเอ็ดเวิร์ดคือคนสนิทของเขาแต่เขาก็ส่งมาคอยดูแล
“คุณโคล์ให้ผมไปส่งคุณหนูครับ ไม่อยากให้ไปเอง และไม่อยากให้มาดามลำบาก”
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้โคล์ทำให้เธอรู้สึกดี มันเหมือนน้ำซึมบ่อทรายจนไม่รู้ว่ามีเขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร
อนันตากลับมาถึงบ้านก็เรียกให้เอ็ดเวิร์ดเข้ามากินน้ำ “เข้าไปพักก่อนก็ได้ ฉันจะทำอาหารให้กิน ตอบแทนที่ไปส่งฉันกับลูกที่โรงเรียน”
เอ็ดเวิร์ดรีบส่ายหน้า ปฏิเสธอย่างสุภาพว่าไม่เหมาะ “เป็นหน้าที่ผมครับ มาดามไม่ต้องเกรงใจ และไม่ต้องลำบากหาอะไรให้ผมกินด้วยครับ” เอ็ดเวิร์ดบอกแล้วรีบกลับไปนั่งที่รถคอยดูแลเมียเจ้านายอยู่หน้าบ้าน เพราะช่วงสายต้องพามาดามไปพบเจ้านาย
ส่วนชาคริตเขาถูกเรียกตัวด่วนออกไปตั้งแต่เช้
