“ตกลงค่ะ ฉันจะกลับเมืองไทย” เธอบอกเขา หวังริบหรี่ว่าเขาจะหันมามองเธอ แต่เขาก็ไม่แม้แต่จะเหลือบมองสักนิดเดียว
“ลาก่อนนะคะ” อนันตาบอกกับแผ่นหลังกำยำ ก่อนจะวิ่งออกไปจากห้องเพนต์เฮาส์สุดหรู น้ำตาที่กลั้นไว้เมื่อครู่ค่อยๆ ล้นทำนบที่กั้นไว้ออกมาเป็นสาย อนันตาปล่อยให้มันไหลออกมาจนหมด จนกระทั่งเข้าลิฟต์ก็ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง
จบกันที ความรักครั้งแรกของเธอ
อนันตาไม่อยากให้ใครเห็นเธอในสภาพดูไม่จืดแบบนี้ พอประตูลิฟต์เปิดออก มือบางจึงยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาลวกๆ เดินเร็วๆ ไปที่รถไฟใต้ดินเพื่อกลับห้องไปเก็บข้าวของ เธอจะกลับเมืองไทย
กลับมาสู่ปัจจุบัน โคล์จ้องหน้าอนันตาด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไปตั้งแต่เขาพบเธออีกครั้ง และมีบางอย่างที่สะกิดใจเขาจึงค่อยๆ ทำตัวเป็นนักสืบแกะรอยเรื่องราวบางอย่าง และตอนนี้เขาก็อยากจะบอกเธอว่า
“ฉันมีอะไรจะบอกเธอ ตอนนั้นเธอพยายามบอกฉันว่าเธอไม่ได้ส่งมันออกไปใช่ไหม” ดวงตาคู่คมจ้องห
