โคล์คิดจะอาบน้ำเพราะเดินทางมาเหนื่อยๆ เขาเดินผ่านห้องของอนันตาอยากจะเข้าไปแวะทักทายเมีย แต่เมื่อคิดว่าการเดินทางมาอีกซีกของโลกอนันตาคงเหนื่อยไม่แพ้กัน ร่างสูงจึงเปลี่ยนใจเดินไปห้องของตัวเอง แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเขากำลังบิดประตูผลักเข้าไปในห้อง
มือคู่หนึ่งยื่นมาโอบกอดเขาไว้จากทางด้านหลัง “วันนี้ตามาแปลก หรือว่าอยากรื้อฟื้นคืนวันเก่าๆ ฉันพร้อมเสมอนะ ก็บอกแล้วไงให้มานอนห้องเดียวกัน ยังทำโทษฉันด้วยการแยกห้องอยู่นั่นแหละ”
แต่พอเขาหันกลับมาจะคว้าเมียรักไปกอดให้ชื่นใจก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นใคร “ลอร่า!”
ลอร่ายิ้มหวาน ใบหน้าตกแต่งจนสวยเฉี่ยว “คิดถึงคุณค่ะโคล์” เธอยักไหล่
“ทำไมคุณถึงขึ้นมาถึงที่นี่ได้”
“ก็ลอร่าบอกสาวใช้ของคุณว่า คุณสั่ง”
“ให้ตายเถอะ” โคล์ถอนหายใจ
สายตาของโคล์เห็นใครคนหนึ่งกำลังเลี้ยวผ่านมาพอดี โคล์จึงตัดสินใจลากตัวเธอเข้าไปคุยต่อในห้องโดยไม่เห็นว่าอนันตาเปิดประตูออกมาจากห้อง
