อนันตามองแจกันที่เต็มไปด้วยดอกเวอร์บีน่า เพราะอดีตที่ฝังใจและปัจจุบันที่เห็นมากับตา “นั่นก็ฝีมือคุณสั่งให้คนจัดมาวางไว้ใช่ไหมคะ ต่อให้คุณปลูกจนมันคลุมไปทั้งหุบเขา ก็ไม่หายงอนเรื่องเมื่อวานหรอก ฉันเห็นนะ ขนาดคุณพาฉันกลับเข้าบ้านวันแรก คุณก็ยังพาผู้หญิงอื่นเข้าห้องนอนด้วย ฉันคิดว่าคงกลับมาเป็นผู้หญิงโง่ๆ ของคุณอีกไม่ได้แล้ว”
“พาผู้หญิงเข้าห้องนอน ให้ตายเถอะ เธองอนเรื่องนี้เหรอ ฉันไม่คิดว่าเธอจะเห็น” โคล์นึกออกแล้วที่อนันตาทำหน้าเหมือนไม่อยากจะคุยกับเขาที่แท้เพราะเธอหึงนี่เอง คงเห็นเขาพาลอร่าเข้าไปในห้องนอน
“อ่อ กล้าทำขนาดนี้ยังกลัวฉันเห็นอีกเหรอ”
“เมียจ๋า ไปกันใหญ่แล้ว ที่เธอเห็นฉันพาลอร่าเข้าไปก็เพราะ...”
โคล์ยังพูดไม่ทันจบนาธานก็โทร.เข้ามา โคล์กดตัดสายทิ้งแต่กลายเป็นว่านาธานโทร.เข้ามาอีก
“อะไรของมัน จะโทร.มาขัดจังหวะฉากสวีตของเราทำไม” โคล์ทำตาเศร้าๆ แล้วยิ้มใส่เมีย
“คุณรับสายคุยกับลู
