ลินินทรุดตัวลงนั่งแปะกับพื้นน้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม แทนที่เธอจะโล่งใจกับการถูกเขาปลดปล่อยจากพันธนาการร้าย แต่หัวใจของเธอกลับเจ็บปวดยิ่งกว่าตอนที่ถูกเขาทำร้าย เมื่อมันยังคงเกลียดผู้ชายคนนั้นไม่ลง และไม่อาจลืมทุกการกระทำของเขาจากหัวใจได้เลยสักนาที เธอยอมให้เขาทำร้ายจนสาสมใจ เพียงเพื่อจะได้อยู่ใกล้ผู้ชายที่ร้ายแสนร้าย หากเป็นผู้ชายที่เธอรักแสนรัก หวังเพียงให้ความแค้น ความบาดหมาง จางหายไปจากใจเขาบ้าง ตอนนี้เธอรู้แล้วว่า ทุกสิ่งทุกความอดทนนั้นสูญเปล่า เธอไม่อาจเปลี่ยนหัวใจของผู้ชายคนนี้ได้แม้เพียงเสี้ยวใจ
ยามที่เขาทำร้ายทำลายเธอ เขาไม่มีความเห็นใจ ไม่มีความปราณีให้เธอเลย เธอยังหวังอะไรอีก ลินินยิ้มหยันตัวเอง ก่อนจะปล่อยตัวให้ไถลลงไปนอนแนบพื้น นิ่งเงียบไปพร้อมหัวใจแหลกสลายลงตรงนั้น
อาการของแพรพรรณดูเหมือนจะทรุดหนักลง ยิ่งเมื่อได้เห็นข่าวจากโลกโซเชียลว่าตอนนี้ มัสลินและลูกชายได้รับการยอมรับจา
