อยากรู้ก็ต้องสืบ
1047 คำ
เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วมนัญชญาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาติดตามข่าวตามสื่อโซเชียลรวมถึงพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มไลน์ ซึ่งช่วงนี้เพื่อนๆ แต่ละคนก็มักจะเล่าเรื่องวีรกรรมเด็กของโรงเรียนที่ตัวเองสอน
เพื่อนของมนัญชญาเป็นครูเหมือนกับเธอบางคนก็สอนที่โรงเรียนเอกชนบางคนโชคดีหน่อยก็สอบบรรจุได้ตั้งแต่เรียนจบปีแรก แต่ส่วนใหญ่ก็จะสอนชั้นอนุบาลกันทั้งนั้นเนื่องจากพวกเธอจบระดับประถมวัย การสอนเด็กอนุบาลบางคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องไม่ยากเพราะเป็นการสอนแค่ท่องจำ สอนผสมคำแค่นิดหน่อยแต่ความยากมันอยู่ที่จะทำยังไงให้เด็กมีสมาธิกับสิ่งที่พวกเธอสอนได้
เรื่องนี้มนัญชญาเองก็เคยมีปัญหาในช่วงแรกๆ แต่เธอปรึกษาครูรุ่นพี่ที่โรงเรียนรวมถึงปรึกษาคุณยายถึงวิธีการต่างๆ ที่จะทำให้เด็กสนใจเรียนและนำมาปรับใช้ มาถึงตอนนี้ก็ทำให้หญิงสาวค่อนข้างมีประสบการณ์และรับมือได้กับการสอนเด็กอนุบาลได้
แต่สิ่งที่มนัญชญาหนักใจในตอนนี้ก็คือเธอจะสอนผู้ใหญ่ที่พูดภาษาไทยชัดแจ๋วอย่างริคาโด้ยังไง เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขายังเขาจะต้องอยากอ่านอยากเขียนภาษาไทยทั้งที่คนระดับเขาถ้าหากจะต้องการเขียนหรือต้องการอ่านเธอคิดว่าเขาก็น่าจะมีผู้ช่วยอยู่แล้ว
หญิงสาวไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าจุดประสงค์ที่เขาเข้ามาสอนเธอนั้นเพราะอยากจะเรียนจริงๆ หรือมีจุดประสงค์อื่น เรื่องนี้เธอจะลองถามสิรภพดูก่อนว่าพี่ชายของคุณเอเลน่ามีนิสัยเป็นยังไงและไว้ใจได้มากแค่ไหนถ้าเธอจะอยู่กับเขาตามลำพัง
โรงแรมของริคาโด้
เมื่อส่งมนัญชญาที่บ้านของเธอแล้ว ริคาโด้ก็ขับรถมายังโรงแรมที่ตนเองเป็นเจ้าของอยู่ เขาลงไปที่ชั้นใต้ดินซึ่งเปิดเป็นผับสำหรับนักท่องเที่ยวทั้งที่เป็นแขกของโรงแรมและยังเปิดให้คนที่ไม่เข้ามาใช้บริการได้อีกด้วย
ปกติผับแห่งนี้ริคาโด้จะให้วสันต์ผู้ช่วยเป็นคนดูแล ส่วนตัวเขาเองก็จะแวะมานั่งดื่มบ้างมาดูความเรียบร้อยบ้างแต่ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่เพราะวสันต์ทำหน้าที่ของตนเองได้ดีมาตลอด
“สวัสดีครับคุณริค” วสันต์เดินเข้ามาทักทายเจ้านายพร้อมกับบริกรที่เดินเอาเครื่องดื่มมาวางให้เขาที่โต๊ะเล็กหน้าโซฟาที่อยู่ด้านในสุดของร้าน
“อือ คืนนี้คนเยอะดีนะ”
“ครับคุณริค ช่วงนี้ผับที่อยู่ใกล้โรงแรมมีปัญหาลูกค้าก็เลยมาใช้บริการเยอะครับ ชั้นดาดฟ้าก็คนจองเต็มทุกวันแลย”
“แบบนี้นายคงเหนื่อยแย่”
“ไม่หรอกครับ ระบบงานมันดีอยู่แล้วผมไม่เหนื่อยเลยครับ ว่าแต่วันนี้คุณริคตั้งใจมาดื่มหรือมาตรวจงานด้วยครับ”
“นั่งลงก่อนสิ ฉันมีเรื่องจะให้นายช่วย”
“เรื่องอะไรครับคุณริค” วสันต์ถามก่อนจะนั่งลงตรงข้ามเจ้านาย
“ฉันมีเรื่องจะให้นายช่วยหน่อยนะ”
“ได้เลยครับคุณริค”
“นายช่วยตรวจสอบประวัติของผู้หญิงคนนี้ให้ฉันด้วยนะ เดี๋ยวฉันส่งรูปให้” ริคาโด้พูดแล้วก็ส่งรูปถ่ายและชื่อของหญิงสาวให้กับวสันต์ทางไลน์
“ใครเหรอครับคุณริค เธอสวยมากเลยหรือว่าเป็นผู้หญิงคนใหม่ของคุณริคครับ”
“ไม่ใช่หรอก”
“แล้วคุณจะให้ผมตามสืบประวัติทำไมครับ”
“ฉันเลยอยากรู้ประวัติของเธอนิดหน่อย”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมจัดการให้ ถ้าได้เรื่องแล้วจะรีบติดต่อนะครับ”
“แล้วก็อีกเรื่องที่ฉันจะให้นายช่วย”
“บอกมาได้เลยครับ ผมยินดีทำให้ทุกอย่าง”
“ฉันอยากให้ตามสืบด้วยนะว่าช่วงนี้สิรภพไปทำอะไร ที่ไหนกับใครบ้าง” เขาพูดกับวสันต์ด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“คุณสิรภพน้องเขยคุณริคน่ะเหรอครับ” วสันต์ถามด้วยความสงสัยเพราะเจ้านายไม่เคยให้ทำเรื่องแบบนี้มาก่อน
“สองเรื่องนี้เกี่ยวกันหรือเปล่าครับคุณริค”
“จะว่าเกี่ยวก็เกี่ยว ฉันกลัวว่าน้องเขยของฉันกับผู้หญิงที่ชื่อมนัญชญาจะแอบคบหากัน”
“ผมว่าไม่น่าจะเป็นแบบนั้นนะครับ เท่าที่ดูคุณสิรภพก็รักน้องสาวคุณริคมากนะครับ เขาไม่น่าจะทำเรื่องแบบนั้นหรอกครับ”
“มันก็ไม่แน่หรอกว่า”
“ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครเหรอครับ”
“เธอเป็นครูสอนพิเศษของหนูอันนาน่ะ ฉันสังเกตว่าเธอสนิทสนมกับสิรภพมากก็เลยจากจะตัดไฟไว้ตั้งแต่ต้นลม ยังไงนายช่วยตามสืบทั้งสองคนนี้ให้ฉันหน่อยนะ”
“ได้ครับคุณริค แค่นี้ใช่ไหมที่คุณอยากจะให้ผมช่วย”
“แค่นี้แหละ ฉันดื่มต่ออีกนิดก็จะกลับแล้วนายไปทำงานของนายเถอะนะ ได้เรื่องยังไงก็โทรบอกฉัน
“ครับคุณริค ผมจะรีบจัดการให้เร็วที่สุด”
“เรื่องนี้เป็นความลับนะ คนรู้น้อยที่สุดยิ่งดี”
“ครับคุณริคผมจะเลือกคนที่ไว้ใจได้ให้ทำงานนี้และทุกอย่างจะเป็นความลับ ผมไปทำงานก่อนนะครับ”
“อือ”
ริคาโด้นั่งดื่มต่ออีกไม่นานก็ขับรถกลับมายังคอนโดมิเนียมของตนเอง
เขาอาบน้ำแต่งตัวและมองดูนาฬิกาบนหน้าจอโทรศัพท์เห็นว่าเป็นเวลาดึกมากแล้วความคิดที่จะโทรศัพท์ไปคุยรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนของตัวเองกับมนัญชญาก็เลยต้องพักไว้ก่อน แต่ชายหนุ่มรู้มาจากน้องสาวว่าพรุ่งนี้คุณครูคนสวยจะไปสอนหนูอันนาที่บ้านอีก
เขาจึงคิดจะไปเจอกับเธอที่นั่น แม้จะยังไม่เริ่มเรียนภาษาไทยในตอนนี้แต่ก็อยากจะสนิทสนมกับเธอไว้ก่อนอีกอย่างก็อยากจะสังเกตพฤติกรรมของน้องเขยและมนัญชญาว่ามีความสนิทสนมกันมากแค่ไหน
- ผู้เขียน
