มนัญชญากลับเข้ามานอนพักในห้องนอนของตนเองจนถึงบ่ายหญิงสาวเปิดประตูห้องนอนออกมาก็เห็นริคาโด้ยังนั่งทำงานอยู่ในห้องครัวตอนนี้บนโต๊ะทานข้าวมีเอกสารกองอยู่เต็มไปหมด
“ตื่นแล้วเหรอขิม ขอโทษนะผมทำโต๊ะทานข้าวของคุณเละเทะไปหมดเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ งานคุณดูยุ่งมากนะคะ ขิมรู้ว่าคุณเป็นห่วงขิมนะแต่ขิมอยากให้คุณกลับไปทำงานมากกว่าทำแบบนี้มันไม่สะดวกเลยนะคะ” หญิงสาวรู้สึกเห็นใจและเข้าใจดีว่าที่เขาทำแบบนี้เพราะอยากจะอยู่ใกล้เธอ
“ผมห่วงขิม”
“วันนี้ขิมจะให้คุณอยู่กับขิมอีกหนึ่งวันนะคะ พรุ่งนี้ขิมอยากให้คุณกลับไปทำงาน”
“แต่...”
“อย่าทำให้ขิมลำบากใจเลยนะคะ ขิมรู้ว่าคุณเป็นห่วงแต่ขิมเองก็โตแล้วและตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากเลย เมื่อกี้ขิมวัดไข้แล้วก็ไม่มีค่ะ”
“แต่ขิมก็อาจจะกลับมามีไข้ได้อีกนะครับถ้าพักผ่อนไม่พอ”
“ขิมจะพักผ่อนตาหมอสั่งค่ะ เราพบกันครึ่งทางได้ไหม ขิมให้คุณแวะมาทานข้าวกับขิมตอนเช้าก่อนไปทำงานและ
