17

1386 คำ

“พ่อค้าต่างชาติมาพบข้าที่จวนบอกว่าข้าต้องการเปิดท่าให้พวกเขามาค้าขาย ข้าไม่รู้เรื่อง ข้าจะทำอย่างไรดี หากฝ่าบาททรงทราบเรื่องต้องกริ้วข้าแน่” อ๋องเจ็ดพอได้ยินเรื่องนี้เข้าถึงกับหน้าถอดสี เขาแต่งกับลูกสาวสกุลหลี่ก็เพื่อผลประโยชน์ แต่หากว่าสะพานทองคำนี้มีรอยร้าวแต่งแล้วต้องเป็นที่สงสัยว่าคิดการใหญ่เขาก็ไม่กล้าเดินต่อไป ใครกันจะเดินให้โง่ “ฝ่าบาทไม่โปรดชาวต่างชาติท่านมหาอัครเสนาบดีหลี่ก็รู้แต่ทำไมไปคิดคบกับพวกนั้น โทษนี้ถึงประหารเจ็ดชั่วโคตร ท่านรับไหวหรือ” อ๋องเจ็ดรีบออกตัว ทำให้หลี่ซือหม่าตกใจกลัวจนหน้าซีดขาว “อ๋องเจ็ด ทำไมท่านพูดเช่นนี้ ท่านกับข้าเราเป็นพวกเดียวกันนะ” หลี่ซือหม่ารีบดึงให้อ๋องเจ็ดเข้ารับเคราะห์กรรมด้วย หากเขาจะตกโคลน ก็ต้องดึงให้ทุกคนที่อยู่พวกเดียวกันลงมาเปื้อนโคลนด้วย “สามหาวยิ่งนัก ข้าเป็นเชื้อพระวงศ์ ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับราชกิจการเมือง ทำไมเจ้าถึงหยาบช้าดึงข้าไปเกี่ยวข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม