บทที่16.สารเลว [ทำไมถึงไม่หนี?]

684 คำ

กระสุนหนึ่งนัดเจาะเข้ากระโหลกศีรษะฟังกี้ทันทีจนเลือดสาดกระเซ็นเต็มพื้นที่ "ให้เราไปเอาคืนเลยไหมครับ" ลูกน้องคนสนิทเอ่ยถาม "ยังไงก็ตามทัน" "ยังไม่ต้อง ปล่อยให้พวกโง่นั่นปล้นไปตามแผนจนสำเร็จเราจะปล้นมันต่อ ตำรวจจะได้สาวต้นตอไปที่มัน" "ครับนาย" รอยยิ้มชั่วร้ายแสยะก่อนจะยื่นปืนส่งคืนคนสนิท เขาเดินไปหยิบไวน์แล้วรินใส่แก้วอีกครั้งนั่งมองศพตรงหน้า "งานนี้น่าสนุกจริงๆ หึหึ" บนรถ "ลืมถาม..ทำไมเธอถึงลงมาก่อนเวลาที่จริงเหลืออีกห้านาที" คนขับรถสงสัย "เขามีธุระไงบอกให้กลับก่อน" "นึกว่าจะหนีไปซะอีก ฮ่าๆ" "ถ้าคิดจะหนีคงวิ่งตั้งแต่ไปห้างสรรพสินค้าแล้ว" นามิถกเถียงกับคนขับรถก่อนจะหยิบบางอย่างออกมา ซึ่งไม่รู้ตัวว่าเป็นกระเป๋าหนังที่มีราคาสูงค่า "พวกคุณเอาไปคนละใบนะ เห็นว่าราคาเกือบแสน" นามิแจกจ่ายให้ทุกคน "เอาไปเลย" ทั้งรถอึ้งเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ใบหน้าหวานใสซื่อสิ้นดี เธอดูมีความสุขเมื่อได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม