ไม่ใช่ว่าหรูหลิงนางไม่เคยคิด แต่นางอดเป็นห่วงครอบครัวในโลกนี้ของนางไม่ได้ พวกเขาไม่ได้ทำผิดต่อนาง สัญญาหมั้นหมายที่ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่แรกล้วนเป็นความตั้งใจของเจ้าของร่าง ซิงเหยี่ยนก็ไม่เคยทำผิดสิ่งใด อีกทั้งเป็นสมรสพระราชทาน ไม่อาจจะยกเลิกได้ง่ายๆ
เจียวเหอเมื่อกลับถึงจวนก็พาเฟยเถาไปส่งที่เรือนพัก แล้วเรียกลุงต๋วนมาสั่งความ ต่อไปนี้หากเป็นเรื่องที่ตัดสินใจได้ไม่ต้องผ่านเฟยเถา ให้ลุงต๋วนและป้าเหมยจัดการได้เลย ทั้งยังบอกเรื่องที่เฟยเถานางตั้งครรภ์แฝดให้พวกเขาเตรียมข้าวของและคนให้พร้อม เมื่อถึงเวลาคลอดจะได้ไม่วุ่นวาย
“สอบเป็นเช่นใดบ้าง ในสนามสอบลำบากมากหรือไม่” เฟยเถานอนซุกตัวอยู่บนเตียงข้างเจียวเหอ
“ไม่ลำบากอันใด ร่างกายของข้าตอนนี้แม้จะอดอาหารหลายวันก็ไม่เป็นอันใด” เขากดจูบที่หน้าผากของเฟยเถาอยู่เนิ่นนาน
เพราะมีนาง เขาจึงได้กลายเป็นผู้ฝึกตน ร่างกายไม่มีความรู้สึกหิวหรือหนาวเหน็บเช่นบัณฑิต
