แม้เฟยเถาจะพึมพำเบาๆ แต่เจียวเหอก็ยังไม่ได้ยิน
“นางเอก คืออันใด”
“ไม่ใช่เรื่องสำคัญอันใด หมายถึง...สตรีที่จิตใจดี อ่อนหวาน เช่นเจ้าเป็นพระเอกแล้วนางก็เป็นนางเอกสำหรับข้า เหมาะสมกัน โอ๊ยยย เจ้ากัดข้าอีกแล้ว”
“ข้าบอกแล้วอย่างไร ห้ามคิดไปเอง เลิกเพ้อฝันได้แล้ว”
เจียวเหอที่กำลังจะหยอกเย้าเฟยเถาต่อ ก็ต้องหยุดลง เมื่อเสียงเคาะผนังห้องดังขึ้น ห้องของเขาและของซิงเหยี่ยนมีประตูที่เชื่อมถึงกัน หากฝ่ายใดลงกลอนเอาไว้ อีกฝ่ายก็จะเข้าหาไม่ได้ ห้องของตระกูลถังก็เป็นเช่นกัน
“พวกท่านนัดหมายกับเจ้าไป๋ไป๋ไว้หรือ”
เฟยเถาแทบจะกรีดร้องออกเมื่อซิงเหยี่ยนและอาซือเข้ามาหานางภายในห้อง เพื่อบอกว่าจะเข้าไปเปิดจุดตันเถียนด้านในมิติกับไป๋ไป๋
“ใช่แล้ว”
“เจ้าเข้าไปอยู่ด้านในมิติด้วยกันดีหรือไม่”
“คงไม่ได้ ข้าไม่รู้ว่าออกมาอีกครั้ง พวกเราจะอยู่กลางทะเลหรือเปล่า” นางกลัวว่าจะโผล่ออกมาอยู่จุดเดิม แล้วเรือมันจะจอดรอ
