เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ใช่ค่ะ มาอยู่ที่นี่ ใครๆ ก็ต้องใส่ เพราะแดดที่นี่แรงมาก อากาศก็ร้อน คุณอาบน้ำไหวไหมคะ ถ้าไม่ไหวซาลมาจะช่วย” “ไหวจ้ะ ไม่ต้องช่วยฉันทำเองได้” นัทมนรีบปฏิเสธ แล้วกลายเป็นว่าเธอได้ตอบรับการแต่งชุดแบบซาลมาไปโดยปริยาย “งั้นซาลมา รอสิบนาทีนะ ฉันอาบน้ำไม่นานหรอกออกมาจะให้ซาลมาช่วยสอนการแต่งตัวแบบที่นี่ให้” นัทมนไม่มีทางเลือก เมื่อเข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม เธอเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเสร็จ ออกมาก็เลือกชุดคาฟตานสีชมพูมาใส่ ดวงตากลมโตก้มมองชุดที่สวมแล้วก็รู้สึกแปลกตา เงยหน้าพิศมองตัวเองในกระจก ก็รู้สึกราวกับ เป็นคนละคน “ว้าว! ฉันดูเป็นสาวอาหรับขึ้นมาทันตา สวยเหมือนกันนะ” แต่พอเห็นสายตาซาลามามองมาแปลกๆ นัทมนก็ยิ้มเจื่อนๆ ด้วยความเขินอาย นัทมนแต่งหน้าอ่อนๆปล่อยผมยาวกับแผ่นหลัง “มีอะไรหรือเปล่า ทำไมมองฉันแบบนี้ หรือฉันมีอะไรที่ไม่เหมือนซาลมาเหรอ” นัทมนถามอย่างไม่แน่ใจ ซาลมาส่ายหน้า ยิ้มหวาน

