“ผมว่าเราไปคุยธุระที่พี่มาวันนี้ดีกว่า ตกลงท่านชีคป่วยตั้งแต่เมื่อไร ทำไมถึงไม่บอกผม” คามินอดถามขึ้นไม่ได้ แม้ปากจะบอกว่าไม่ห่วง แต่เอาเข้าจริง เขาก็ทำใจแข็งกับชีคเฒ่านั้นไม่ได้
ริฟฮานเดินตาม เขาเปลี่ยนเป็นสีหน้าเครียดขรึมขึ้น เมื่อพูดถึงเรื่องสำคัญที่ตั้งใจมา ทั้งคู่ไปนั่งคุยกันในห้องทำงานของคามินที่ชั้นสอง
ฝ่ายนัทมนพาจาคอปมาล้างมือเรียบร้อย ก็ปล่อยให้จาคอปอยู่กับจิ้งจอกทะเลทราย ที่เพิ่งจะกินนมในถาดอาหารและหลับไป ซาลมาเดินมาดู เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาอาหารเย็นแล้ว
“คุณนัท คุณหนูจาคอปคะ เชิญไปที่ห้องอาหารด้วยค่ะ”
“ซาลมาจ๊ะ แขกของคุณคามินกลับไปหรือยัง”
“คุณริฟฮานน่ะหรือคะ ยังไม่กลับค่ะ เห็นนายท่านสั่งให้เพิ่มอาหาร บอกว่าคุณริฟฮานจะอยู่ทานอาหารเย็นด้วย” ซาลมาตอบ
“ว่าแต่คุณริฟฮาน เป็นใครหรือจ๊ะ”
“คุณริฟฮานเป็นลูกชายของคุณฟารุก คนสนิทของท่านชีค ฮารีซค่ะ คุณริฟฮานรู้จักกับคุณคามิน ตอนที่ท่า
