ผ่านไปหลายวันเวลานี้ร่างกายเธอแข็งแรงเป็นปกตินับตั้งแต่หลงทะเลทรายนัทมนก็ไม่เห็นหน้าคามินอีกเลย เธอได้ยินเขาคุยกับเดมอนว่าต้องไปดูบ่อน้ำมันที่มีปัญหาเรื่องการผลิต บ่อน้ำมันที่ว่าอยู่ห่างจากคฤหาสน์ไปราวยี่สิบไมล์ เป็นบ่อน้ำมันที่ทำรายได้ให้กับเขาเป็นอย่างมาก
นัทมนถอนหายใจ เผลอคิดไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในทะเลทราย รู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เรื่องนั้นเป็นความเต็มใจของเธอด้วยส่วนหนึ่งต้องยอมรับว่านอกจากบรรยากาศพาไปแล้วเธอเองก็เผลอปล่อยหัวใจให้เตลิดเปิดเปิงไปกับเขาด้วย คิดแล้วก็รู้สึกละอายใจ เด็กดีที่พี่พลอยวารินทร์ชอบชมกลายเป็นเด็กดีแตกไปแล้ว หากญาติผู้พี่รู้เข้าเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แล้วไหนจะเรื่อง
‘ท้อง’
นัทมนนิ่วหน้า ยกมือลูบหน้าท้องแบนเรียบ รู้สึกเย็นเฉียบไปทั่วสรรพางค์กาย เขาไม่ได้ป้องกันตัวเอง ความรู้สึกเนื้อแนบเนื้อ ร่างกายทรงพลังของเขาที่กระแทกกระทั้นเข้ามาเธอยังจดจำได้ทุกเสี้
