บทที่ 21
โดนจับได้
ฉันกับน้ำมนต์ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในรั้วมหาวิทยาลัย กลุ่มของพี่โมเว้นระยะห่างหลังจากถูกพี่ริวขู่ไปวันนั้น ที่สำคัญฉันก็มีพวกพี่เรย์คอยปกป้องดูแล
วันนี้เป็นวันเดินทางไปจังหวัดนครนายก แม้จะเดินทางไปไม่กี่ชั่วโมงแต่กิจกรรมบนรถ นอกจากร้องรำทำเพลงพวกนักศึกษาชายก็เอาเกมและไพ่มาเล่นกันสนุกสนาน
พี่ริวเป็นคนดูแลพวกฉัน ที่สำคัญยังนั่งอยู่เบาะหลังฉันด้วย เพื่อน ๆ ส่งน้ำอัดลมมาให้ฉันดื่ม ฉันก็ดื่มอย่างเอร็ดอร่อย รวมทั้งขนมก็อบแก๊ปที่พี่ริวส่งมาให้
"แกเป็นอะไรนั่งยิ้มมาทั้งทางเลยน้ำมนต์ ตื่นเต้นเหรอ"
"ก็ตื่นเต้นน่ะสิ ฉันจะได้เจอพี่ภีมด้วย แกบอกว่าพี่ภีมจะมาใช่ไหม"
"อืมใช่ พี่ภีมจะตามมาอาจจะมาถึงเย็น ๆ หรือไม่ก็มืดเลย แต่ดีใจขนาดนี้เลยเหรอ"
"จะไม่ให้ฉันดีใจได้ยังไง พี่ภีมเชียวนะ"
ดูท่าน้ำมนต์จะปลื้มพี่ภีมมาก ฉันหันไปหาพี่ริวเขากำลังเล่นเกมกับพี่เรย์ สองคนนี้นั่งคู่กันด่ากันม
