หลังจากถูกเขาลากเข้ามาภายในร้านขายอัญมณีสุดหรู และเดินตามเขามายืนเมียงมองเครื่องประดับในตู้กระจกอยู่สองสามนาที เขาก็หันมาหาหล่อน
“ช่วยเลือกแหวนให้หน่อยสิ”
“ให้ฉัน...เลือกเหรอคะ?”
“อืม” ใบหน้าหล่อจัดผงกน้อยๆ
“แต่รสนิยมฉันในเรื่องนี้มันแย่มากๆ เลยนะคะ” หล่อนบอกเขาอย่างเป็นกังวล และอดจะกวาดสายตามองเครื่องประดับเหล่านั้นอีกครั้งไม่ได้
“คือ...คุณก็เห็นใช่ไหมคะว่าฉันไม่นิยมใช้ของฟุ่มเฟือยพวกนี้”
“อืม แล้วไง”
“ก็ไม่แล้วไงหรอกค่ะ ฉันคงช่วยอะไรคุณไม่ได้”
หล่อนปฏิเสธ และจะเดินหนีออกไปจากร้าน แต่เขาคว้าแขนเอาไว้และรั้งให้กลับมาหยุดตรงหน้า
“แค่เลือกที่เธอชอบก็พอ”
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ เลือกของที่เธอชอบมาให้ฉัน”
หล่อนมองเขาอย่างไม่เข้าใจระคนกังวล “แต่คนที่คุณจะซื้อให้ อาจไม่ได้ชอบแบบที่ฉันเลือกก็ได้นะคะ”
ลีโอนาโดระบายยิ้มบางๆ ดวงตาของเขาเป็นประกายน่ามองเหลือเกิน
“ฉันมั่นใจว่าต้องชอบ”
