แอร๊ด!!!!! "ว๊าย!!!พี่สกายเข้ามาได้ไงคะ วาล็อคประตูแล้วนี่" โนวาร้องเสียงหลงอย่างตกใจ ยกมือปิดเนินอกในชุดนอนสายเดี่ยว ไร้เครื่องห่อหุ้ม เมื่อออกจากห้องน้ำพบมาเฟียหนุ่มนั่งอยู่บนเตียง ในกางเกงนอนขายาวสีกรมเปลือยส่วนบน เผยร่างเรือนสมบูรณ์ "ลืมไปหรือเปล่าว่านี่มันบ้านฉัน" สายคมไล่มองทั่วร่างบาง ยิ่งทำให้คนถูกมองรู้สึกวูบไหว เห่อร้อนตามตัว ไม่กล้าแม้จะขยับเขยื้อน "วาบอกแล้วไงคะ ว่าทุกวันวาไม่ไหว" เธอตอบอย่างเสียงแข็ง ที่ดูไปเหมือนดุแต่ไม่น่ากลัว ริมฝีปากหนาเผลอกระตุกยิ้มออก ราวกับว่าหนูตัวน้อยกำลังผยองตัวว่าเป็นราชสีห์ "ไม่คิดตอบแทนหรือไง" คิ้วหนาเลิกขึ้นเชิงถาม มองสำรวจห้องนอนโทนสีชมพู เข้ากับบุคลิกเจ้าของห้อง "ทำดีต้องหวังผลด้วยหรอ" เธอยังเถียงแถมถลึงตามอง "หวังมากกันทุกคน ถึงได้ไปพร้อมกันหมด" คำตอบที่แฝงไปด้วยความหมาย เขาไม่สนว่าเธอจะเข้าใจตามหรือเปล่า แค่รู้ว่าใจตัวเองวันนี้เต้นผิดแป