บ่อนคาสิโน......
"นะๆพี่สกาย ขอให้พี่กาว์นสอนวาแปล๊บเดียวเอง" สองมือเล็กเกาะเข้าแขนของสามี หวังออดอ้อนตามนิสัย ยิ้มหวานกว้างที่เขาได้เห็นเพียงคนเดียว กระตุ้นใจแกร่งเต้นรัว อารมณ์ฉุนเฉียวเมื่อกี้หายไปพริบตา
"ผมดูแลเอง พี่ไปเอาของเถอะ" ดูแล้วพี่ชายคงจะหวงภรรยาสาวมากกว่าที่จะเข้าใจ เมื่อเขารู้เรื่องของทั้งสอง จนวันแต่งงาน พี่ชายไม่เคยไม่ละเลยหน้าที่สามีสักครั้ง กาว์นเลยเอ่ยรับปากด้วยตัวเอง ส่งสัญญาณพยักหน้าให้เขาวางใจ
"กลับบ้านค่อยคุยกัน" เสียงเข้มแข็งกว้างบ่งบอกการเอาจริง ลูกน้องร่ายล้อม และนักเสี่ยงโชคอีกมากที่มองกระทำของมาเฟียเจ้าของบ่อนอยู่ หากไม่เอาเป็นแบบอย่าง ต่อไปจากนี้ใครจะมาเคารพ
.
.
.
"กลับบ้านแล้ววาจะคุยด้วยนะคะ" เสียงหวานยังดังอยู่ในหัว เผลอยิ้มตามเมื่อนึกถึงใบหน้าใสของภรรยา ขนาดเขาพยามข่มน้ำเสียงดุ ไม่มีท่าทีจะกลัวแม้แต่น้อย
สกายอนุญาตให้เธอเข้าไปในห้องทำงานน้องชาย ซึ่งม
