" ชดใช้ด้วยชีวิต.... คิดว่าคนแบบคุณจะทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างงั้นเหรอ " หยางเฉินตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจพร้อมกับมองไปที่หน้าของหลินกวางที่ยืนอยู่ด้านหน้าด้วยแววตาที่เหมือนกับหลินกวางมองตนอยู่
สายตาที่ทั้ง 2 คน กำลังมองกันอยู่ในเต็มไปด้วยอารมณ์ที่อยากฆ่า แถมทั้งสองก็มองหน้ากันแบบไม่มีใครยอมกันเลยแม้แต่วินาทีเดียว ' เด็กคนนี้ให้ความรู้สึกน่ากลัวจริงๆ เหมือนกับว่าเป็นคนที่ผ่านการต่อสู้มามากมายไม่เหมือนคนอายุน้อยเลย แล้วอีกอย่างที่มันกล้าพูดกับเราแบบนี้ มันต้องมีอะไรตระกูลใหญ่สนับสนุนมันอยู่แน่เพราะผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ตัวของมันเราก็รู้สึกคุ้นๆ หน้าเหมือนกัน ' หลินกวางคิดในใจ แล้วก็เอียงสายตามองไปที่หวังหลินเล็กน้อย
ในระหว่างที่หลินกวางกำลังคิดอยู่นั้นหยางเฉินก็พูดออกมา " แต่ก็เอาเถอะยังไงวันนี้ผมก็ไม่อยากมีเรื่อง งั้นจะอธิบายให้ฟังก็แล้วกัน ว่าทำไมผมถึงเรียกสร้อยนั้นว่า ขยะ! " เมื่อหยางเฉิ
