ตัวของหยางเฉินในเวลานี้รู้ดีว่าตอนนี้ยังไงพวกทหารก็ไม่มีทางรับการโจมตีของแองเจลล่าได้อย่างแน่่นอน ถึงแม้ว่าตัวเองจะบอกให้แองเจลล่าเบามือแล้วก็ตาม แต่ระดับพลังมันก็ต่างกันมากจนเกินไปอยู่ดี แต่สาเหตุที่หยางเฉินเสนอออกไปแบบนั้นก็เป็นเพราว่าตนเองได้มีแผนในใจอยู่แล้ว ' ถึงแม่พวกนี้มันจะรับการโจมตีของเธอไม่ได้ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร เพราะยังไงเราก็ไม่ได้หวังขนาดนั้นอยู่แล้ว แค่ทนขนาดนี้ได้ก็สุดยอดกับทหารระดับนี้แล้ว ' หยางเฉินคิดในใจขณะที่มองพวกทหารอยู่
จากนั้นหยางเฉินก็เงยหน้าขึ้นไปมองแองเจลล่าที่ลอยอยู่กลางอากาศ และพยักหน้าให้โดยหันไปทางพวกทหารที่ยืนอยู่
แองเจลล่าเมื่อเห็นหยางเฉินพยักหน้าให้กับตนก็เข้าใจได้ทันทีว่าหยางเฉินต้องการอะไร แล้วเธอก็เริ่มปล่อยดาบที่ลอยอยู่กลางอากาศลงมาโดยเริ่มปล่อยลงมาที่ละเล่ม
ตูม!
ตูม!
ตูม! ตูม! ตูม!
ตูม! เสียงดาบของแองเจลล่าตกลงมาใส่ค่ายกลเกล็ดมังกรของพวกทหารอย่าง
