" ปล่อย? ทำไมฉันต้องฟังสิ่งที่แกบอกด้วย " หยางเฉินพูดออกมา แล้วก็ยิ้มแบบอ่อนๆ
ตอนนี้ทุกคนที่กำลังเดินเข้าโรงเรียนต่างพากันมองไปที่หยางเฉินกับเย่หมู่ด้วยความแปลกใจ "...เฉิน พอเถอะ " รั่วรัวเดินเข้ามาจับแขนของหยางเฉิน และก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆ
จากนั้นหยางเฉินก็ปล่อยมือของเย่หมู่ออกไป และพูดต่อ " อย่าได้มายุ่งกับฉันอีก ถ้ามีรอบหน้าฉันหักแขนแกแน่ "
เย่หมู่ที่โดนปล่อยแขนนั้นก็ยืนฟังด้วยท่าทางไม่พอใจ แล้วทางหยางเฉินกับรั่วรัวก็เดินเข้าโรงเรียนไป ' หนอย! แกกับฉันได้เห็นดีกันแน่ ' เย่หมู่คิดในใจขณะจ้องไปที่หยางเฉินที่เดิินอยู่ด้านหน้า แล้วก็เอามือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
" พวกแกมารวมตัวกันที่โรงเรียนเย็นนี้ " เย่หมู่พูดผ่านโทรศัพท์พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแบบมีนัย
...
....
.....
ภายในห้องเรียน
หลังจากที่หยางเฉินเดินเข้ามาก็ถูกทุกคนหันมองด้วยสีหน้าแปลกใจ ' มองแบบนี้มันหมายความว่ายังไง ' หยางเฉิน
