" คุณปู่ทำไมต้องไปก้มหัวให้กับคนแบบนั้นด้วย!!! " เทียนฉวินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกำลังโมโห แล้วก็ลุกขึ้นจากท่าที่กำลังนั่งรักษาอยู่
" ฉวินหยุดพูดเดี๋ยวนี้ !!!! " เทียนเสี้ยนตะโกนใส่เทียนฉวินที่พูดออกมา ด้วยน้ำเสียงแข็ง แล้วก็หันกลับมาพูดกับหยางเฉินต่อทันที " ท่านปรมจารย์หยาง โปรดอย่าได้ใส่ใจเธอเลยครับ เดี๋ยวผมจะเป็นคนจัดการเธอเเองได้โปรดท่านอภัยให้กับพวกเราด้วย " ขณะที่เทียนเสี้ยนพูดออกมาก็ได้คิดในใจไปด้วย ' เราไม่น่าสอนเธอให้เป็นคนไม่กลัวคนเลย เพราะพลังและความเร็วในการฝึกของเธอเราก็เลยเผลอตัวไป ถ้าเธอมาตายตอนนี้ละก็ตระกูลเทียนของเราก็จบสิ้นเหมือนกัน หรือถ้าปรมจารย์หยางไม่ยอมยกโทษให้ละก็ตระกูลเรามันก็จบสิ้นเหมือนกัน '
ทางด้านหยางเฉินเองเมื่อได้ยินเทียนเสี้ยวพูดออกมาก็ได้หันไปมองเทียนฉวินที่กำลังจ้องมาทางตนด้วยแววตาที่จ้องเขม็งอยู่ ' ฟังจากคำพูดของเธอแล้ว คงเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมากสินะ แต่
