" ถึงตาของแกแล้ว อยากพูดอะไรแก้ตัวก่อนไหมที่กล้าสมาหลอกใช้ฉันคนนี้ "
" ปะ- ปราจารย์หยางเรื่องนี้พวกเราคุยกันได้นะครับ มันมีเหตุผลอยู่ " อู่เชียงตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ หลังจากที่หยางเฉิน ที่กำลังยืนอยู่ด้านหนเาถามออกมาพร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' คิดเร็วตัวเรา เราต้องรีบคิดหาเหตุผลเดี๋ยวนี้เลย เพราะถ้าเป็นแบบนี้เราไม่รอดแน่! '
" แกบอกฉันว่ามีเหตุผลอยู่สินะ- งั้นก็ลองพูดออกมาถ้ามันดีพอฉันอาจจะไว้ชีวิตของแกก็ได้ แล้วก็ไม่ต้องห่วง ถึงฉันจะฆ่าแกไปแล้ว เดี๋ยวคนในตระกูลอู่ทั้งหมดก็ตามแกไป ไม่ต้องกลัวเหงาอย่างแน่นอน! " หยางเฉินพูดออกมาพร้ิมกับยิ้มที่มุมปาก
...
....
.....
เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นาน อู่เชียงก็เริ่มพพูดออกมา " ปรมจารย์หยางเรื่องทั้งหมดมันเป็นความคิดที่เห็นแกตัวของผมเองครับ เพราะหลังจากที่มาถึงงานตระกูลหยางผมก็เริ่มมีความคิดพวกนั้น แต่ก่อนหน้านั้นผมไใม่ได้คิดที่จะใช้ประโยชน์อะไนจากท
