' บ้าน่า!.... มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง อณาเขตอาคมที่เรากำลังใช้อยู่มันเป็นอณาเขตอาคมระดับสูงเชียวนะ จะมามีรอยร้าวเกิดขึ้นกับแค่แรงสะเทือนจากการโจมตีของมันได้ยังไง??? ' เซียนยี่คิดในใจหลังจากที่รู้สึก และได้ยินเสียงของอณาเขตอาคมแตกร้าวออกมา
" เหม่ออีกแล้วนะ "้
ตุ๊บ!
เสียงของมือขนาดใหญ่ตกลงมาจากฟ้าใส่จุดที่เซียนยี่กำลังยืนอยู่อีกครั้ง แต่ว่าเซียนยี่ก็สามารถหลบได้แบบฉิวเฉียด
จากนั้นเสียงของหยางเฉินก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
" ด้านซ้าย! "
" ด้านขวา "
" ด้านบน "
" ด้านซายและด้านบน .
ทุกครั้งที่หยางเฉินพูดออกมาก็มือฝ่ามือขนาดใหญ่โจมตีใส่เซียนยี่ตลอดเวลา ตามที่หยางเฉินได้พูดออกไป และขณะที่หยางเฉินกำลังพูดอยู่ก็ยิ้มด้วยใบหน้าสะใจไปด้วย
....
......
.......
เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก หลังจากที่เซียนยี่หลบการโจมตีของหยางเฉินไปมาได้อย่างฉิวเฉียด ' บ้าเอ่ย! นี่มันกำลังเล่นกับเราอยู่หรือยังไงกัน ' เซี
