หลังจากที่หยางจิ๋วตะโกนออกมาทุกคนที่กำลังนั่งอยู่ก็มองไปที่เขาทันทีด้วยแววตาแปลกใจ ' ผู้นำตระกูลหยางจะตกใจทำไม วันนี้เป็นวันจัดงารประจำตระกูลไม่ใช่เหรอ ' เทียนเสี้ยนคิดในใจขณะที่มองหยาจิ๋วอยู่ จากนั้นเสียงของรั่วเฮียงก็พูดขึ้นมา " ท่านจะตกใจทำไม หยางเฉินก็ต้อง- ไม่สิ! ปรมจารย์หยางต้องมาที่นี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ "
เมื่อรั่วเฮียงพูดจบก็ได้คิดในใจไปด้วย ' นี่หรือว่าปัญหาของมันกับหยางเฉินยังไม่เคลียร์กันเหรอ ไม่ผิดแน่ท่าทางตกใจแบบนั้นหมอนี้มันต้องยังมีปัญหากับหยางเฉินอยู่แน่ ชิ!!! ตอนแรกเห็นมันใช้ชื่อหยางเฉินในการเจรจาต่อรองเรื่องธุรกิจเราก็คิดว่ามันคืนดีกันแล้วสะอีก แบบนี้รีบออกจากงานดีกว่าถ้าช้ามีหวังโดนมันเหมารวมแน่ '
" งะ- งั้นข้าขอออกไปตอนรับหลายชายหน่อยก็แล้วกัน ฮาๆๆๆๆ " หยางจิ๋วพูดออกมา แล้วก็หันหน้าไปทางหยางโม่ฉิวจากนั้นก็พูดต่อ " แกก็มาด้วย "
" ผมด้วยเหรอ! " โม่ฉิวพูดออกมาด้วยน้ำเสี
