หลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแคทเธอรีนก็นอนกลิ้งไปมาบนเตียงเพื่อรอสายจากใครบางคนตามสัญญา จนเวลาสองทุ่มกว่าๆ ทรรศนัยก็โทรมาหา
“ผมถึงกรุงเทพแล้วนะครับ ตอนนี้แวะเข้ามาที่ผับ”
“ค่ะ”
“เพิ่งมาถึงก็คิดถึงเคทอีกแล้ว”
“ปากหวาน”
“ผมพูดจริงๆ นะครับ อีกตั้งอาทิตย์กว่าเคทจะกลับ แล้วหลังจากวันนี้ผมก็ไม่มีวันว่างเลยด้วย”
“คุณทำงานเถอะค่ะ ขับรถทางไกลมาหาเคทกลับมืดค่ำเคทเป็นห่วง”
“หืม ผมหูฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย”
“ไม่รู้สิคะ” แคทเธอรีนแกล้งในขณะที่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
“คุณทรรศคะ”
“หืม…”
“กลับจากเขาใหญ่เคทมีอะไรจะบอกค่ะ”
“โอ้โห คุณเล่นจั่วหัวไว้แบบนี้ ผมอยากขับรถกลับไปหาเดี๋ยวนี้เลย บอกมาตอนนี้เลยไม่ได้เหรอครับ”
“ไม่ได้ค่ะ เคทอยากบอกคุณด้วยตัวเอง”
“โอ๊ยตาย ผมต้องเร่งวันเร่งคืนอย่างใจจดจ่อแน่ๆ เลย” สองหนุ่มสาวคุยกันเรื่องสัพเพเหระอีกพักใหญ่ก่อนที่ แคทเธอรีนจะเป็นฝ่ายขอวางสาย เนื่องจากต้องตื่นมาถ
