ณ คอนโดรมิดา
หลังจากที่จบเรื่องวุ่นวายเขาและเธอก็กลับมาที่คอนโดในทันที ทั้งตอนนี้ทั้งคู่มีแต่สีหน้าที่เคร่งเครียด
“ขอบคุณนะคะเฮียเฟย”
“คุณหนูไม่เป็นอะไรจริง ๆ ใช่ไหมครับ” เขาจับมือเธอไว้แน่นอย่างคนที่หวงแหน
“ค่ะ เจินไม่เป็นอะไร” เธอก็กุมมือเขาไว้อย่างให้ความเชื่อมั่นเช่นกัน
“ครับ ต่อไปนี้ก็ระวังตัวหน่อยนะครับ คนอย่างมันคงไม่จบง่าย ๆ”
“ค่ะ เฮียเฟย ก็เหมือนกันนะคะ ต้องระวังตัวเองดี ๆ ด้วยนะ”
“ครับคุณหนู”
แล้วทั้งคู่ก็กอดปลอบกันด้วยความรัก ให้ตายยังไง เขาก็ไม่ยอมให้ใครมาทำร้าย หรือทำอันตรายอะไรเธอได้
ร่างบางเอนกาย ไปชบหน้าลงกับไหล่หนา มือที่กุมกันไว้บีบเข้าหากันแน่น ก่อนที่มือใหญ่กว่าจะคลายออก และวางมันลงที่ขาอ่อน พร้อมกับลากไล้ขึ้นไป จนทำให้คนตัวบางสั่นสะท้าน เมื่อรู้ว่าเวลาแห่งความสุขกำลังจะมาถึงแล้ว ความเครียดจากเรื่องที่ผ่านมาวันนี้ กำลังจะได้รับการระบายออก
“คุณหนูครับ” เขาเรียก
