แต่แล้วครูสาก็เหมือนจะนึกอะไรได้ ก่อนจะหันมองทั้งคู่และพูดออกไป
“อ่อ แต่เหมือนว่าครูแก้วมีรับเด็กคนนึ่งไปเลี้ยงดูด้วยนะคะ”
“จริงเหรอครับ”
“ผะ...ผู้ชาย หรือผู้หญิง” ทินกรก็ถามเสียงสั่น
“ผู้ชายค่ะ”
“ผู้ชาย?”
“ใช่ค่ะ”
“ปู่ครับ” แล้วอธิราชก็มองปู่พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมีความหวัง
“เอ่อ พอจะมีข้อมูลอะไรอีกไหมครับ ครูสาพอจะรู้เรื่องอะไรบ้างไหม”
“สาก็ไม่ทราบมากหรอกค่ะ เพราะสากับครูแก้วก็พึ่งมารู้จักกันช่วงไม่กี่ปีนี่เองค่ะ”
“อ่อครับ แล้วเอกสารอะไรเกี่ยวกับบุคคล ยังพอจะเหลืออยู่ไหมครับ”
“เอกสารไม่มีหรอกค่ะ เด็กในปกครองครูแก้วทุกคน ครูแก้วเขาก็เป็นคนเก็บไว้เอง และเด็กที่โตไปพอรับผิดชอบตัวเองได้ ก็ไม่ได้เก็บข้อมูลไว้ต่อค่ะ”
“เหรอครับ”
“ค่ะ จะได้รู้เรื่องบ้างก็ช่วงที่มีการทำบุญวันเสียชีวิตให้ครูแก้วเท่านั้นแหละค่ะ เพราะคนที่นี่เขารักครูแก้วมาก”
“แล้วผู้ชายคนนั้นล่ะครับ ไปอยู่ที่ไหน”
“สา
