41 หันมาเมื่อไหร่ก็เจอ

1724 คำ

“น้องเจินเกิดอะไรขึ้นคะ” เมื่อเห็นร่างบางที่สั่นเทา ปรางที่นั่งอยู่ตรงนั้น ก็รีบถามขึ้นด้วยความตกใจ พร้อมกับกอดร่างบางที่สั่นกลัวเอาไว้ “พี่ปราง... ฮึก ๆ” ตอนนี้เธอทั้งกลัวและรู้สึกไม่ดี ที่เกือบโดนข่มขืนถึงที่ทำงานแบบนี้ คิดไม่ถึงด้วยว่าคนอย่างเขาจะกล้ามาทำ เรื่องอะไรแบบนี้กับเธอ “เจิน! เป็นอะไร” ปริญและชยกร ที่เดินออกจากห้องทำงานของชยกรมาพอดี ก็ถามขึ้นอย่างร้อนรน เมื่อยิ่งเห็นท่าทางหวาดกลัว แบบนั้นของน้องสาวแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกไม่ดี ปริญก็รีบเข้ามาโอบปลอบด้วยความเป็นห่วง “เฮีย ฮึก ๆ เจิน...” เธอก็แทบพูดไม่ออก พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา “นาเห็นมีผู้ชายจะทำร้ายน้องเจินค่ะ” คนที่เห็นเหตุการณ์ก็พูดขึ้น ด้วยความรู้สึกที่ตกใจเช่นกัน “อะไรนะ!” ปริญถามขึ้นเสียงดัง “...” ชยกรที่เห็นท่าทางนั้นของเธอ เขาก็รีบหันไปมองอีกทาง และด้วยสัญชาตญาณ เขาก็พอจะประเมินสถานการณ์ได้ “ไอ้เหี้ย!” เขาพึมพำด้วยควา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม