ใช้เวลาไม่นานสิงหราชก็ขับรถมาถึงคอนโดของเธียรด้วยอาการกระวนกระวาย เพราะปลายฟ้าไม่ยอมรับสายเขาตั้งแต่นาทีก่อน
เขายืนเคาะประตูห้องของเธียรอยู่ครู่หนึ่ง สักพักคนด้านในก็ออกมาเปิดให้ด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนสุด ไม่ต่างอะไรกับสงครามเย็นที่ทั้งคู่สร้าง แต่เธียรกลับเป็นตัวกลางระหว่างพวกเขาในการเจรจาแทน
“แฮะ” เธียรที่เป็นตัวกลางยิ้มแห้ง พลางส่งสายตาให้สิงหราชเข้าไปในห้อง
ชายหนุ่มทั้งสองคนใช้ความเงียบเป็นสื่อกลางในการพูดคุย ผลมาจากปลายฟ้าที่เน้นย้ำกับเธียรว่าเธอจะไม่กลับห้องไปหาสิงหราช แล้วก็ห้ามบอกเขาเด็ดขาดว่าเธออยู่ที่นี่
แต่สุดท้ายแล้วเธียรก็ทำไม่ได้อยู่ดี ด้วยเหตุผลที่ปลายฟ้าร้องห่มร้องไห้ไม่พูดไม่จา จนเธียรต้องปลอบด้วยของกินกับวีดีโอเกมให้เล่น ฉุดความสนใจเจ้าลูกแมวอย่างเธอให้เลิกฟูมฟาย
และมันก็ได้ผลทุกครั้ง..
“ปลายฟ้า..”
“เฮียสิงห์”
ทันทีที่ปลายฟ้าหันกลับมาเห็นสิงหราชยืนอยู่ เธอก็วางจอ
