น้ำเสียงของคนพูดสั่น แต่คนฟังสิ น้ำตาจะทะลักออกมาอยู่แล้ว ใยไหมรีบหันหลัง ทำทีเป็นเลือกดูเสื้อผ้า ทั้งๆ ที่หยาดน้ำตาท่วมท้นทำให้เห็นทุกสิ่งรางเลือนไปหมด
“แองจี้ไปรอข้างนอกก่อนเถอะนะ ไหมแต่งตัวแป๊บเดียวจริงๆ”
“มีอะไรปิดบัง ถึงไม่ให้ดู”
“ไม่มี... ไหมจะมีอะไรปิดแองจี้ล่ะ ตอนนี้ไหมอ้วนน่ะ ไหมอาย แองจี้ไปรอด้านนอกนะ ไหมจะได้รีบแต่งตัว”
ปากบอกว่าไม่มีแต่ร่างกายกับสั่นสะท้านไปด้วยแรงสะอื้นจนใกล้จะห้ามตัวเองไม่อยู่ ใยไหมคว้าเสื้อผ้าใกล้ตัวขึ้นมาสวมใส่อย่างลวกๆ แต่เพื่อนที่เข้ามาวางฝ่ามือไว้บนไหล่เปล่าเปลือยกลับทำให้น้ำตาที่พยายามกักเก็บกลั้นไว้ไม่ไหวอีกแล้ว
“แองจี้มาร้องไห้เป็นเพื่อนไหม”
และคำพูดของเพื่อนรักก็ทำให้ใยไหมหันกลับไปโผเข้าหาอ้อมกอดของอรรัมภาพร้อมเปล่งเสียงร้องไห้โฮ โดยที่เจ้าของอ้อมกอดก็สั่นสะอื้นไปพร้อมๆ กัน
อรรัมภาปล่อยให้ใยไหมร้องไห้จนพอ ก่อนจะปล่อยให้เจ้าของห้องผลัดเปลี่ย
