เสียงเพลงในผับดังกระหึ่ม ผู้คนมากมายทยอยเดินเข้ามาในผับดังใจกลางเมือง แสงไฟจากสปอร์ตไลท์สาดส่องไปมาทั่วผับ ท่ามกลางหนุ่มสาววัยรุ่น ที่กำลังเต้นอยู่
มุมหนึ่งของผับดัง ร่างสูงนั่งมองน้ำสีอำพันของแก้วในมือที่เคาน์เตอร์ เพลงที่ดังกระหึ่มอยู่ ไม่ได้ทำให้เขาตื่นเต้นหรือรู้สึกสนุกไปด้วย แต่มันกลับน่าเบื่อและชวนให้หนวกหูเสียเปล่า
เด็กหนุ่มที่ย่างเข้าสู่ยี่สิบมาหมาดๆ กระดกน้ำสีอำพันในแก้วจนหมด ก่อนจะเทลงใหม่ ทำแบบนั้นไปเรื่อยๆ จนน้ำมึนเมาในขวดเหลือเพียงครึ่งหนึ่ง
"กินมากไปไม่ดีนะ เหล้าน่ะ" เสียงนั้นทำมือที่กำลังกระดกน้ำสีอำพันเข้าปากหยุดชะงัก สายตาตวัดมองเจ้าของเสียงนั้น ในตอนแรกเขาไม่พอใจ แต่พอรู้ว่าเป็นใครกลับยกยิ้มมุมปากออกมา
"ยอมมาให้ผมเห็นหน้าแล้วเหรอ?"
"แล้วมันมีเหตุผลอะไร ที่ฉันต้องหลบหน้านายด้วย?" เจด้ากอดอกถามกลับ ใบหน้าที่เรียบเฉยของเธอ ทำให้ริทแค่นหัวเราะออกมา ก่อนจะหันมาสนใจแก้วเ
