ปัง! ปัง! ปัง!
ร่างสูงยืนจับปืนกระหน่ำยิงใส่เป้ารูปคนตรงหน้าอย่างชำนาญ โดยมีพี่ชายสองคนนั่งมองดูน้องคนเล็กอยู่โซฟาในมือถือแก้วน้ำสีอำพันคนละแก้ว
"มันคงหัวร้อนที่แม่มาแล้วไม่บอกมันก่อน" โจโฉพูดขึ้น พลางยกแก้วน้ำสีอำพันในมือดื่มกินอย่างละเมียดละไม
"หัวร้อนเรื่องแม่มาไม่บอก หรือเรื่องที่แม่รู้ว่าแอบซ่อนผู้หญิงไว้กันแน่" แบล็คเสริมไม่วายจะยกยิ้มมุมปากพร้อมส่ายหน้าไปมา
โจชัวยิงกระสุนปืนระรัวใส่เป้าจนกระทั่งหมดลูก เขาวางปืนลงโต๊ะตรงหน้าก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆแบล็ค โน้มตัวหยิบขวดของมึนเมาเทลงแก้วตัวเองก่อนจะเอนตัวพิงผนังโซฟาและยกดื่ม
"ไง สรุปซ่อนผู้หญิงไว้เหมือนที่แม่พูดไว้ใช่ไหม?" โจโฉถามน้องชาย
"ไม่ได้ซ่อนแม่ แต่ซ่อนจากสายตามาร์คัส"
"ทำไมต้องซ่อนฟารินจากมาร์คัสด้วย" แบล็คถามน้องชายเสียงเรียบพลางยกแก้วน้ำสีอำพันดื่มตาม
"ฟารินเกือบตายเพราะผม แต่โชคดีที่วันนั้นธันวาช่วยไว้"
"คนสนิ
